Dat was helemaal mijn schuld - door Yvet van Geest
12/11/10
Net voor sluitingstijd kan ik nog snel even boodschappen doen in het dorp. Elke keer weer valt het mij op dat de omgangsvormen en de snelheid van leven in "mijn dorp" zo veel prettiger zijn dan in "mijn stad". Het is mijn gehaastheid die hier niet passend is en ik moet altijd weer schakelen van het stadse gedrag naar de manieren van het platte land.
Nog met mijn hoofd bij de agressietraining die ik vandaag gaf race ik de supermarkt uit en loop snel naar mijn auto. Ik loop rakelings achter een groepje hangjongeren langs die met hun fietsen in een cirkel staan te praten. Of je nu in de stad of in het dorp bent dat verandert niet. Jongeren vinden het overal fijn om over hun fiets gebogen diep in gesprek met elkaar te zijn en vooral oog voor elkaar te hebben.
Een van de jongens rijdt plotseling achteruit en botst hard tegen mij en mijn boodschappen op.
Lees meer ........